Uzun yıllardır arkadaşlarla yaptığımız söyleşilerde değinilen ortak fikri çok özet bir şekilde ifade etmiş GM Tu Ji Sheng. Bu konuda Ustam da benzer duyguları şöyle dışa yansıtırdı (bu duyguları biz de çeşitli vesilelerle arkadaşlarımızla paylaşmıştık): "İnsanlar hareketlerin dış görünüşüyle ilgileniyor ve en nezaketli tarifle Taiji'yi sadece birbiri ardına tekrarlanan estetik ve güzel görünen egzotik bir 'folklörik' egzersiz gibi yapıyorlar. Öyle ki hiç Qigong yapmadan, direk Taiji formları ezberleyerek bu muhteşem sanatın sağlayacağı faydaları en minimumlara indiriyorlar. Halbuki büyük Karate ustası Master Oyama'nın da söylediği üzere, hangi savaş sanatını yapıyorsak yapalım ilk önce Qigong, sonra onunla desteklenen Taiji'yi sanatımıza eklemediğimiz sürece esastan, özden çok uzaklaşırız. İçsel denge ve sağlık olmadan çoğu teknik arzu edilen noktaya ulaşamayacak, sığ kalacak ve uygulayıcıyı bu sanatların sunduğu güzelliklerden bihaber edecektir."
“Belirli bir süre günde iki kez Taiji yapan kişi, bebeğin esnekliğine, demircinin gücüne ve bilgenin ruhuna sahip olur.”
- Çin Atasözü
Taiji-Quan genellikle kısaca Taiji olarak bilinen üç temel içsel Çin savaş sanatından biridir. Diğer ikisi Xing-Yi-Chuan ve Bagua-Zhang olarak bilinir. Çoğunlukla sağlık ve uzun yaşam amacıyla kullanılan bir terapi olarak uygulanmaktadır. Taiji yumuşak sitil savaş sanatı olarak kabul edilir. Tam bir gevşeme ile uygulanır ve bu yönüyle kasların en yüksek gerginlikte kullanıldığı diğer sert savaş sanatlarından ayrılır.
Taiji kelimesi Çin evren biliminde yaratılışın temeli olarak kabul edilen iki zıt (ama aslında tamamlayıcı) kutubun (Yin - Yang) arasındaki ilişkiyi simgeleyen eski bir kavramı ifade eder. Chuan ya da Quan kelime manası olarak yumruk olarak çevirilse de aslında silahsız dövüş manasına gelmektedir. Bir savaş sanatı olarak Taiji-Quan yumuşağın serte galip geleceği temel prensibine dayanmaktadır. Yang, Chen, Wu, Sun ve Karışık Sitiller gibi bir çok degişik Taiji formu vardır. Merkezimizde Chen Stili Taiji eğitimi verilmektedir. Taiji eğitiminin temelleri Qigong ile atılmakta ve çalışmalar ’ezberlenen bir dizi hareket serisi’ olmaktan çok daha ötede faydalı bir şekilde uygulanmaktadır.
Taiji uygulamalarını "hareketli meditasyon" diye tanımlamak mümkünse de Taiji-Quan, "Gölge Boksu" şeklinde çok etkin bir savaş sanatı şeklinde de çalışılabilmektedir.
Taiji’nin 13 Prensibi
1. Omuzları indir ve dirsekleri düşür
2. Göğsü rahatlat ve sırtı yuvarla
3. Qi’yi Dan-Tien’e indir
4. Başı hafifçe kaldır
5. Bel ve kalçayı rahatlat
6. Boş ve doluyu birbirinden ayır: Yin - Yang
7. Üst ve alt bedeni uyuma getir
8. Gücünü değil zihnini kullan
9. İç ve dış gücünle uyum sağla
10. Zihin ve Qi’yi birleştir
11. Hareketliliğin içerisinde durgunluğu bul
12. Hareket ve durgunluk aynı anı paylaşsın
13. Formu uygularken devamlılık ve akıcılığa dikkat et
Tarihçe
Taiji’nin temelleri sıklıkla 12. veya 15. yüzyıllarda yaşadığına ve bir yılanla turnakuşunun kavgasına şahit olarak bu sanatı geliştirdiğine inanılan bir Taocu olan Chang-San-Fung’a dayandırılır.
Bu hikayeler yirminci yüzyılın başlarında daha da popülerlik kazanmış ve çok daha ünlü bir kişiyle bağlantı kurma çabasıyla değişikliğe uğramıştır. Bu gayretin bir neticesi olarak şu an varolduğu bilinen tüm Taiji sitilleri bir isme, o dönemlerden daha sonra yasamış olan bir Ming Hanedanlığı komutanına, Chen-Wangding’e dayandırılır.
Min Hanedanlığının yıkılıp 1644 yılındaki Qing hanedanlığının kuruluşundan sonra Chen Wangding kendi köyü olan Chen köyüne döner ve kendi dövüş sistemini geliştirir. Orijinalinde yedi formdan oluşan Chen Stili Taiji çalışmalarından günümüze ise sadece iki formu ulaşmıştır.
Sadece Chen ailesi fertlerine öğretilen bu sanat daha sonrasında 19. yüzyılın başlarında aileye dahil olan yetenekli bir yabancıya, Yang-Luchan’a da öğretilmiştir. Yang-Luchan (rakipsiz olması nedeniyle kendisine takma isim olarak verilen "yang" lakabı verilmiştir), orijinal Chen stilini değiştirerek şu an dünyada en yaygın uygulanan Taiji formu olan kendisine ait Yang Sitili Taiji sitilini geliştirmiştir.
Wu-Yuxiang bu sanatı Yang-Luchan’dan öğrenir ve sonrasında öğrencisi olarak dersler aldığı orijinal Chen formu ustasi Chen-Jingbing’in bilgileriyle de harmanlayarak kendi sistemini Wu Stili Taiji’yi geliştirir. Bir başkası, Hao-Wizen isimli bir usta da Wu Yuxiang’ın yeğeninden sanatın inceliklerini öğrenip öğrendiklerini ileride Sun Sitili Taiji sistemini geliştirecek olan Sun-Ludang’a öğretir. Taiji sanatını öğrenen Sun o zmaanlarda zaten iyi bilinen bir Xing-Yi-Chuan ve Bagua-Chang ustasıdır. Bu sayede Taiji bilgilerini bu iki eşsiz sanatla da birleştirerek kendine ait sitili geliştirmiştir.
Yang-Luchan ustanın bir başka öğrencisi daha vardı. Adı Chuan-You (ya da Quan-You) olan bir Manchuryalı idi ve bu sanatı kendi oğluna, Wu-Jianchuan’a (Wu-Jianquan) öğretti. Wu Jianchuan Yang Sitili Taiji formunu kendi değişiklikleriyle popüler kıldı ve şimdiki bilinen ismiyle tanınmasını sağladı: Wu Jianchuan Sitili Taiji.
Günümüzde çok çeşitli isimlerle anılan başka Taiji formlarından da bahsedilmekteyse de bunların hepsinin Chen ailesinin orijinal formundan türediğine inanılmaktadır.
